Ҳамин ҳоло дар Душанбе, ҳади ақал аз ҷониби Шӯъбаи корҳои дохилии Сино-2 амалиёти зидди сатр ҷараён дорад. Ба дасти Паём сабти видеоӣ ва садоии ҷараёни ин боздошт ва ному насаби кормандони ин шӯъба ва шарҳи онҳо ба ин амалиёташон расид.
Байни боздоштшудаҳо Нилуфар Раҷабова, хоҳари рӯзноманигор Шӯҳрати Раҳматулло ва духтари зиндонии сиёсӣ Раҳматуллои Раҷаб қарор дорад.
Кормандони ШВКД Сино-2 ва ҳукумати ин ноҳия дар як амалиёт чаҳор бонуи сатрпӯшро боздошт карда ба шӯъбаи корҳои дохилӣ бурданд. Аз дақоиқи аввали боздошти бонувон то чанд муддати буданашон дар дохили шӯъба сабти садоӣ ва видеоии ин боздошт ба дар ихтиёри Паём қарор гирифт.
Дар дақоиқи аввали боздошт, ки дар кӯча сабт шудааст, як зан, ки баъдтар худро мудири шӯъбаи кор бо занон ва оила (маълум нест кадом ноҳия) муаррифӣ мекунад, ба боздошшуда мегӯяд, ки “мо гурӯҳи корӣ оид ба фарҳанги бегона ҳастем. Инҷо шинед (зоҳиран мошинро ишора мекунад) мо штаб дорем, бо шумо каме сӯҳбат мекунем”. Нилуфар Раҷбаова ба ӯ мегӯяд, ки “ҳаминҷо гап занед”, вале мудирзан посух медиҳад “мумкин нест, мо корманди ҳукуматем, сатрпӯшӣ мумкин нест.” Нилуфар аз ӯ ному насаб мепурсад ва зан посух медиҳад, ки “Абдуллоева Раъно Ҳайдаровна, мудири шӯъбаи кор бо занон ва оила”. Вале намугӯяд, ки кадом ноҳия.
Баъдан ба гуфтугӯ як мард ҳамроҳ мешавад ва мегӯяд “апаҷон, ягончӣ нест, мепурсанд, ана онҷо духтарако шиштагиян бачаҳако катӣ, гузарен апаҷон, гузарен”. Садои ба мошин даромадан шунида мешавад ва Абдуллоева мегӯяд “ба қафо гузарен, баҳузур шинен”.
Аз дуртар садои ду мард ва як зани дигар, ки зоҳиран аз гурӯҳи амалиётгузаронандаҳо ҳастанд, шунида мешавад. Яке мепурсад, ки “чӣ қадар меистем?”, дигарӣ посух медиҳад, “камтари дигар истем меравем”. Садои занона мегӯяд “як тов хӯрем худаш ба фикрам ҳамун чӣ (зоҳиран нақшаро дар назар дорад) мешавад, меравем баъд”. Як марди дохили мошин мепурсад, ки “апа, (ШВКД) ноҳияи Сино мерем?”. Аз дуртар садои марди дар берунбуда меояд, ки “уна як духтари дигара оварда истодан, ҳамун меёяд мерем”.
Дертар дар дохили мошин Нилуфар Раҷабова аз боздошткунандаҳо мепурсад, ки “шумо аз кадом мақомот ҳастед, ки мардумро боздошт карда бурда истодаед?” Зане посух медиҳад, ки “мо аз кумитаи занонем, аз ҳукумати ноҳия ҳаст, аз госпитал ҳаст, аз МСШО ҳаст, аз мактабҳо, аз соҳаи маориф, аз ҳамаи соҳа ҳастанд дар гурӯҳи кории мо”. Нилуфар мепурсад “ба кадом хотир моро қапида бурда истоден?”, зан посух медиҳад “тақлид ба фарҳанги бегона”.
Дар идомаи сабт ҳамон зан, зоҳиран ба суоли Нилуфар дар бораи либоси худаш мегӯяд, ки “мора дар ҳамин кор сафарбар карданд, ин либоси хонагимай. Домашний либосам кати баромадам”. Нилуфар мепурсад “шумо ҳуқуқ доред, ки бо либоси хонагӣ моро боздошт кунед? Бояд либоси милисагӣ дошта бошед”. Зан посух медиҳад “мо милиса нестем, мо корманди ҳукуматем. Мо удостоверение дорем, ҳамон удостоверение ҳуҷҷати тасдиқкунанда”.
Ба суоли Нилуфар Раҷабова, ки мепурсад “дар Сарқонун омадагӣ аст, ки сатр мумкин нест?”, зан посух медиҳад “дар моддаи 14-уми қонун аст. Ун сарқонунда ҳар ин мелочи кора оварданшон… Медонӣ, ки 10 моддаву 100 боб дорад, унҷада ҳамун чизои асоса меоранд. Баъд дар зерсохтори ҳамун конститутсия худуш кодексо мешавад, қонуно мешавад, санадҳо, фармонҳо мешавад. Намешавад, ки ҳамара нависӣ”. Ба суоли Нилуфар дар бораи чӣ қонун будан ва фармони кӣ будани ин амалиёт, зан посух медиҳад, ки “танзима бин, ин қонуна дар асоси раъйпурсии умумхалқӣ қабул кардагиян”. Нилуфар мепурсад “фармони кӣ аст?” Зан мегӯяд “фармони… супориши протоколии ҳукумати ҷумҳур аст. Қарори раиси шаҳр аст дар асоси ин”.
Идомаи сабт аз дохили ШВКД Сино-2 аст. Нилуфар аз як корманд ному насаб мепурсад, ӯ ҳам ному насабашро мегӯяд, вале бинобар садоҳои баланди дигар шунида намешавад. Ба суоли корманди куҷо буданаш посух медиҳад, ки корманди ШВКД Сино-2 мебошад. “Оид ба чӣ?” – мепурсад Нилуфар. “Оид ба хизмат”. “Хизмати мардум?” “Ҳо хизмати мардум”. “Шумо мардума ғам дода истоден дар вақти касалӣ, ҳамин коратон аз рӯи инсоф аст?” “Хайр супориш аст, апаҷон, чӣ кор кунем?”- посух медиҳад милиса.
Дертар садои як милисаи дигар шунида мешавад, ки мегӯяд “хайр бо ҳамин кор безортон кардем, лекин қонунай чӣ кор кунем? Супориша иҷро мекунем.” Ба суоли Нилуфар, ки мепурсад “кадом қонун, кадом анъана?” милиса мегӯяд ба зудӣ гурӯҳи корӣ ба онҳо мефаҳмонад.
Баъдан садои зане дар сабт пайдо мешавад, ки мегӯяд “ита занакои хушрӯ. Занакои ёш-ёши хушрӯ, инҷа меоен, ина нигоҳ кун, эй вой войе”. Нилуфар аз ӯ мехоҳад худашро муаррифӣ кунад ва зан посух медиҳад, ки корманди ШВКД Сино-2 подполковник Каримзода Замира Қувват аст. “Ман бо шумо дар бораи либос ва фарҳанги бегона сӯҳбат мегузаронам”- мегӯяд Каримзода ва ҳамон ибораҳои забонзадашудаи либоси афғониву эрониву туркиро такрор мекунад.
Ба эътирози Нилуфар, ки либоси худаш ҳам миллӣ нест, подполковник Каримзода посух медиҳад, ки аз дарси тарбияи ҷисмонӣ омадааст, аммо дар идорааш либоси милисагӣ мепӯшад. “Ман куча бромадум, қатӣ худам мебром, баъд мара бин чӣ мепӯшм. Ман тоҷикм, марам мусулмонм. Марам ҳамин сарм луч бошад, дилм… морам динмон дар дилмон ҳастай, аз мусулмонӣ ки гап занем. Мо ҳиҷ каса намегем сари луч кӯа баро. Шумо пӯшиден либоси бегона”.
Баъд Каримзода ба боздоштшудаҳо мегӯяд, ки “биё ман тура рӯймолбандира ёд тиюм”.
Яке аз занҳои онҷо ҳузурдошта мегӯяд, ки фармони “Пешвои миллат” аст ва аз Нилуфар мепурсад, ки “шумо фармони пешвои миллата гӯш намекунен?”.
То ҳол Нилуфар Раҷабова дар боздоштгоҳ қарор дорад ва тибқи иттилоъе, ки бародараш Шӯҳрати Раҳматулло ба Паём расонд, ӯро дарди ҷонкоҳи камар азият медод, ки дар ШВКД ташдид ёфтааст.
Паём ду маротиба ба ШВКД Сино-2 бо рақами +992372362238 тамос гирифт, аммо вақте пурсидем дар кадом асос чор бонуро боздошт кардаанд, гӯширо хомӯш карданд.
Шӯҳрати Раҳматулло тавонистааст бо муовини сардори ШВКД Сино-2 Истамзода Машраф Истамӣ тамос гирад. Истамзода гуфтааст, ки касеро боздошт накардаанд ва баъди сӯҳбат ҳамаашонро ҷавоб медиҳанд.
Тибқи маълумоте, ки Паём тавонист дастрас кунад, телефони дастии Нилуфар Раҷабоваро гирифта, сабтҳояшро тафтиш ва ҳазф кардаанд. Аз боздошт беш аз се соат гузаштааст, аммо то ҳол Нилуфар бо бародараш тамос нагирифтааст ва имкон дорад то ҳол дар идораи пулис бошад.
Ҳамчунин ба мо маълум шуд Истамзода Машраф, муовини сардори ШВКД Нилуфар Раҷабоваро хоини миллат, духтари хоин ва хоҳари хоин хонда бо қабеҳтарин алфоз дашном додааст.
Ҳамчунин ба Паём муяссар шуд маълум кунад, мошине, ки бонувонро дастгир карда тавассути он ба шӯъба интиқол додаанд, ба як шаҳрванди оддӣ таъаллуқ дошта, ӯро ҳам маҷбур кардаанд ба онҳо бепул ва аз ҳисоби сӯзишвории худаш хидмат кунад. Бо сабабҳои маълум ному насаби ронанда зикр намешавад.
Замоне, ки ин мавод ба нашр омода мешуд, Шӯҳрати Раҳматулло ба Паём хабар дод, ки аз ШВКД Сино-2 ба модараш занг зада гуфтаанд, ки шиносномаашро ҳамроҳаш гирифта ба шӯъба ояд ва Нилуфарро барад. Тибқи гуфтаи модари Нилуфар, ӯ бояд бинобар дарди сахти камараш ба беморхона мерафт, ки дар роҳ боздошт шудааст.